Εμ πως το είδα εκείνο το πρωί...

Εμ πως το είδα εκείνο το πρωί και χαμογέλασα

Σα το κατώφλι του καφέ που δούλευες πέρασα

Μόνος περπατούσα

ένα μέρος να καθίσω

να ξεχαστώ στα βιβλία μου

ψάχνοντας λύσεις να χωθώ

Εκεί τότε μια ιστορία αλλιώτικη ξεκίνησε

σα μιλάγαμε

κ το καφέ που πίνω σου ζήτησα

Καιροί περάσανε

και αλλαγές ήρθαν

και εμείς κάπου βρεθήκαμε και να μιλάμε αρχίσαμε

Τη μοναξιά μου εκέι τη ξέχασα

και έστω για τις στιγμές που τα λέγαμε

κάτι επιτέλους που άξιζε έκανα

Οι καιροί πάλι πέρασαν και αλλαγές ξανάρθαν

και εμείς μαζί ένα νέο κατώφλι θα διαβούμε

την ιστορία μας να ξεκινήσουμε

να ζήσουμε με τη ζωή να πούμε...!