Οι αμαρτίες σας με χρόνια τώρα με σαπίζουν...

Το κορμί μου τις κατάρες
των δικών μου κουβαλά

Το μυαλό μου τα λάθη
των δικών μου αντανακλά

Και τόσα μα τόσα χρόνια
βαρίδια στο λαιμό μου
με αργοπνίγουν, με τρυπάνε,
με εξαερίζουν

Οι αμαρτίες, οι ιστορίες τους
με παιδεύουν σαν μπάλα με κλοτσούν
και με πεθαίνουν

Και 'γω ο άμοιρος σα θεατής μακρινός
καμιά συμμετοχή δεν είχα γνώση

Πέρα απ' τη δική τους μήτρα,
τη δική τους φύτρα

Εγώ όμως θα ευαγγελιστώ
και ξανά μέσα από τις
στάχτες μου θα αναγγενηθώ

Ελεύθερος απο πολιορκίες και αλλότριες
αμαρτίες...


InMeus
Λέξεις: Αλέξανδρος Νέρος