Monday, December 20, 2010

Η ΒΡΩΜΙΛΙΤΣΑ ΜΠΕΛΑΝΤΟΝΑ ΤΕΛΙΚΑ ΒΡΗΚΕ ΤΗΝ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΤΗΣ ΠΟΥ ΤΗΝ ΕΨΑΧΝΕ .


ΟΛΑ ΚΑΛΑ ΓΙΑ ΤΗ ΜΙΚΡΉ "ΒΡΩΜΙΛΙΤΣΑ ΜΠΕΛΑΝΤΟΝΑ" ΌΠΩΣ ΤΗ ΦΩΝΆΖΑΜΕ ΕΜΕΊΣ....Η ΜΙΚΡΗ ΚΡΙΣΤΥ ΓΥΡΙΣΕ ΠΡΙΝ ΛΙΓΟ ΣΤΗ ΜΑΜΑ ΤΗΣ ΚΑΙ ΘΑ ΚΑΝΟΥΝ ΜΑΖΙ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ!!!ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΤΗΣ ΤΟ ΠΗΡΕ ΑΠΟ ΤΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ ΠΟΥ ΤΗΝ ΕΙΧΑΝ ΒΡΕΙ ΠΡΙΝ 10 ΧΡΟΝΙΑ ΑΔΕΣΠΟΤΗ ΚΑΙ ΜΕ ΣΠΑΣΜΕΝΟ ΠΟΔΙ.ΣΗΜΕΡΑ Η ΚΡΙΣΤΥ ΕΙΝΑΙ 15 ΧΡΟΝΩΝ.
ΕΥΧΟΜΑΣΤΕ ΝΑ ΑΚΟΛΟΥΘΗΣΟΥΝ ΚΑΙ ΑΛΛΟΙ ΤΟ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ ΑΥΤΟ ΚΑΙ ΝΑ ΜΗΝ ΑΔΙΑΦΟΡΟΥΝ ΓΙΑ ΤΑ ΑΔΕΣΠΟΤΑ ΠΟΥ ΣΥΝΑΝΤΟΥΝ ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ ΟΣΟ ΒΡΩΜΙΚΑ ΚΑΙ ΑΝ ΕΙΝΑΙ. ΟΣΟ ΠΙΟ ΓΡΗΓΟΡΑ ΚΑΙ ΣΥΝΕΙΔΗΤΑ ΔΡΟΥΜΕ ΤΟΣΟ ΠΙΟ ΣΥΝΤΟΜΑ ΘΑ ΒΡΙΣΚΟΥΝ ΤΗΝ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΤΟΥΣ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΤΗΝ ΕΧΑΣΑΝ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΕΜΕΙΝΑΝ ΟΡΦΑΝΑ, ΝΑ ΒΡΙΣΚΟΥΝ ΓΡΗΓΟΡΑ ΤΗ ΘΑΛΠΩΡΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΓΑΠΗ ΜΙΑΣ ΑΓΚΑΛΙΑΣ...
ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ ΙΔΙΑΙΤΕΡΩΣ ΟΣΟΥΣ ΒΟΗΘΗΣΑΝ ,ΠΟΛΛΟΙ ΑΠΟ  ΤΟ FACEBOOK ΚΑΙ ΟΝΟΜΑΣΤΙΚΑ ΚΑΠΟΙΟΥΣ ΑΠΟ ΑΥΤΟΥΣ : Penelope Skandami, Katerina Kotopoulou (Facebook),ΤΗ ΓΑΛΑΤΕΙΑ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΤΟ ΚΤΗΝΙΑΤΡΟ ΜΑΣ ΧΡΗΣΤΟ ΝΙΚΟΛΑΙΔΗ ΠΟΥ ΤΗΝ ΕΞΕΤΑΣΕ ΜΕ ΠΟΛΛΗ ΑΓΑΠΗ.

 Αφιερωμένο στη Μπελαντόνα Βρωμιλίτσα...
επίσης αφιερωμένη η εκπομπή μας στις 25.12.2010
μιας και γιορτάζει...
Κρίστυ, μας λείπεις αλλά είμαστε χαρούμενοι...

Βρέθηκε στις 19.12.2010 χτυπημένο μπέζ ημίαιμο θηλυκό κόκερ.


ΒΡΕΘΗΚΕ ΣΤΗ  ΠΕΡΑΙΑ ΧΤΥΠΗΜΕΝΟ ΣΤΟ ΠΟΔΙ . ΟΠΟΙΟΣ ΓΝΩΡΙΖΕΙ ΚΑΤΙ ΑΣ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΗΣΕΙ ΣΤΟ inmeus@gmail.com ΦΟΡΑΕΙ ΠΡΑΣΙΝΟ ΛΟΥΡΑΚΙ ΚΑΙ ΣΚΑΛΙΜΠΟΡ.ΣΥΝΤΟΜΑ  ΘΑ ΞΕΡΟΥΜΕ ΑΝ ΕΧΕΙ ΤΣΙΠΑΚΙ. ΣΙΓΟΥΡΑ ΕΙΝΑΙ ΑΠΟ ΣΠΙΤΙ ΓΙΑΤΙ ΕΊΝΑΙ ΠΟΛΥ ΗΣΥΧΟ ΚΑΙ ΥΠΑΚΟΥΟ.ΠΡΟΩΘΕΙΣΤΕ ΠΑΡΑΚΑΛΩ ΓΙΑΤΙ ΚΑΠΟΙΟΣ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΤΟ ΨΑΧΝΕΙ!!!

Tuesday, December 14, 2010

InMeus Art Group ©- Απόσπασμα σε Βίντεο απο την τελευταία μας εκπομπή.

InMeus Art Group ©

InMeus Art Group Live - Κυριακή 19.12.2010 στις 19:00 στο InMeus Radio OnAir


διαδικτυακό ραδιοφωνικό ραντεβού όπως κάθε Κυριακή,
με τη Vasia Astrafti και τον Alexandro Naero
κατά τις 19:00 λέμε να ξεκινήσουμε...(Με μια επιφύλαξη γιατί ίσως καθυστερήσει ο Άλεξ να είναι στην ώρα του...εσείς συντονιστείτε και εμείς θα έρθουμε)...;-)

για τις μουσικές επιλογές σας :
e-mail: inmeus@gmail.com
skype: vasia.astrafti
ή στο chat του σταθμού μας ...
http://inmeusradio.listen2myradio.com
http://inmeusradio.listen2mymusic.com
http://inmeusradio.radiostream321.com
http://inmeusradio.listen2myshow.com
http://inmeusradio.radio12345.com
http://inmeusradio.radiostream123.com
http://78.159.107.249:30251/listen.pls

Sunday, December 12, 2010

Απόψε στις 19:00 InMeus Radio On Air...Σας περιμένουμε!!!

διαδικτυακό ραδιοφωνικό ραντεβού
με τη Vasia Astrafti και τον Alexandro Naero
κατά τις 19:00 λέμε να ξεκινήσουμε...

για τις μουσικές επιλογές σας 
skype: vasia.astrafti
ή στο chat του σταθμού μας ...
http://inmeusradio.listen2myradio.com
http://inmeusradio.listen2mymusic.com
http://inmeusradio.radiostream321.com
http://inmeusradio.listen2myshow.com
http://inmeusradio.radio12345.com
http://inmeusradio.radiostream123.com
http://78.159.107.249:30251/listen.pls

Saturday, December 4, 2010

5 Δεκεμβρίου (αύριο) Εκπομπή στις 19:00 με τους InMeus Art Group Live...


Αύριο διαδικτυακό ραδιοφωνικό ραντεβού
με τη Vasia Astrafti και τον Alexandro Naero
κατά τις 19:00 λέμε να ξεκινήσουμε...

για τις μουσικές επιλογές σας 
skype: vasia.astrafti
ή στο chat του σταθμού μας ...
http://inmeusradio.listen2myradio.com
http://inmeusradio.listen2mymusic.com
http://inmeusradio.radiostream321.com
http://inmeusradio.listen2myshow.com
http://inmeusradio.radio12345.com
http://inmeusradio.radiostream123.com
http://78.159.107.249:30251/listen.pls

Monday, November 29, 2010

John Lennon & Beatles Tribute by The Skelters

Την Τετάρτη 8 Δεκεμβρίου, οι SKELTERS, το μοναδικό Beatles Tribute group στην χώρα μας, παρουσιάζουν ένα μουσικό αφιέρωμα στο μεγαλύτερο συγκρότημα όλων των εποχών, τους Beatles, στο Club του Μύλου.

Με αφορμή τα 30 χρόνια από την δολοφονία του μεγάλου καλλιτέχνη, ερμηνευτή, συνθέτη και υπερασπιστή της ειρήνης και της αγάπης, που σημάδεψε ανεξίτηλα ως ιδρυτικό μέλος των Beatles αλλά και με τη μετέπειτα σόλο πορεία του μια ολόκληρη... εποχή, του John Lennon (9 October 1940 - 8 December 1980), οι SKELTERS θα μας ταξιδέψουν με κομμάτια των ‘σκαθαριών’, από την αρχή της καριέρας τους μέχρι την μέρα της δολοφονίας του Lennon.

Παράλληλα, θα ακουστούν και τραγούδια από τον δίσκο των Skelters ‘Explain to me’ (Pan Vox, Lyra).

Οι Skelters είναι οι: Άγγελος Χαραβιτσίδης (vocals, guitar, piano), Δανιήλ Χαραβιτσίδης (drums, percussions), Σταύρος Αμανατίδης (vocals, lead guitar) και Θοδωρής Νικολάου (bass).

ΜΥΛΟΣ (Ανδρ. Γεωργίου 56)
Τηλ.Μύλου: 2310 510081 begin_of_the_skype_highlighting              2310 510081      end_of_the_skype_highlighting
Ώρα Έναρξης: 21:00

Official Site:
http://www.skelters.gr/

Official My Space:
http://www.myspace.com/skelters

Official Youtube Channel:
http://www.youtube.com/TheSkelters

Sunday, November 28, 2010

28 Νοεμβρίου Κυριακή (Σήμερα)19:00 Εκπομπή με τη Vasia Astrafti + τον Alexandro Naero - InMeus Art Group LIVE!

Ύστερα από αρκετό καιρό απο τη τελευταία μας εκπομπή αύριο το βράδυ ξανά μαζί σας ζωντανά για μια ακόμη  ροκ εκπομπή με τη Vasia Astrafti και τον Alexandro Naero ...Οι InMeus ζωντανά μαζί σας στο InMeus Radio OnAir στις 19:00 ...
guest ο Αστυνόμος Σαίνης... ;-)
Σας περιμένουμε....


http://inmeusradio.listen2myradio.com
http://inmeusradio.listen2mymusic.com
http://inmeusradio.radiostream321.com
http://inmeusradio.listen2myshow.com
http://inmeusradio.radio12345.com
http://inmeusradio.radiostream123.com
http://78.159.107.249:30251/listen.pls

Tuesday, November 16, 2010

Στο Καφέ Ανατολικό....Το πρώτο τραγούδι μας πριν 3 χρόνια...

Στο Καφέ Ανατολικό το χρώμα βρίσκω...
Στο Καφέ Ανατολικό είναι γιορτή...
Στο Καφέ Ανατολικό η αγάπη είναι...
Στο Καφέ ανατολικό η ζωή ανοίγει...
Στο Καφέ Ανατολικό η μουσική μαγεύει...
Στο Καφέ Ανατολικό σε συναντώ...
Στο Καφέ Ανατολικό...
Στο Καφέ Ανατολικό σε θέλω...
Στο Καφέ Ανατολικό σ’ αγγίζω...
Στο Καφέ Ανατολικό σε πίνω...
Στο Καφέ Ανατολικό σ’ ορίζω....
Στο Καφέ Ανατολικό...


Τραγούδι- Μουσική-Midi Performance: Βάσια Αστράφτη
Στίχοι: Αλέξανδρος Νέρος

Saturday, November 6, 2010

Αρμονία



Αρμονία είναι ο στόχος

είναι η μοναδική αξία

μεσ' της πλάσης

την αέναη ιστορία

μέσ' του σύμπαντος

την ατέρμονη διαδικασία

Μη ξεχνάς αυτή τη λέξη

αυτή την υπέρτατη ουσία

μεσ' του νού την αξία

τοποθέτησε πρώτα αυτή

την Αρμονία!

Sunday, October 31, 2010

Τι είναι το B42;

Studio Β42: Αγ.Αννης 42β Ι.Ρέντη
Το Β42 θα μπορούσε να χαρακτηριστεί σαν ένα μουσικό εργαστήρι.
Δημιουργήθηκε από μια ομάδα μουσικών, που παρά τη δυσκολία των καιρών,
προχώρησαν στην πραγματοποίηση του. Το studio λειτουργεί σαν προβάδικο
και χώρος συνάντησης μουσικών, όπου μπορεί κάθε συγκρότημα η κάθε
...μουσικός να κάνει την πρόβα του και αν θέλει να την παίρνει
ηχογραφημένη σε cd. Δεν υπάρχει καμία οικονομική απαίτηση εφόσον μόνο
όσοι θέλουν και μπορούν μια ελάχιστη συνεισφορά στην κρίση του καθενός
για τη διατήρηση της ιδέας και για τα μοναδικά πάγια έξοδα (νοίκι, ΔΕΗ,
ΕΥΔΑΠ).

Υ.Γ Όσοι μουσικοί θέλουν να έρθουν σε επαφή με άλλους μουσικούς για
δημιουργία γκρουπ, παρακαλούμε στείλτε μίνι βιογραφικό μέσω μηνύματος
με τις εξής πληροφορίες:

* Τι μουσικό όργανο παίζετε

* Πόσα χρόνια παίζετε

* Τι μουσικό είδος σας ενδιαφέρει

* Όνομα και τηλέφωνο

Studio Β42: Εργαστήρι - Πρόβες - Ηχογραφήσεις - Demo.

Αγ.Αννης 42β Ι.Ρέντη.

Φιλική ατμόσφαιρα και διάθεση για πειραματισμούς.

Τηλ. Επικοινωνίας: 6979169381



Wednesday, October 27, 2010

Μη σκοτίζεσαι...η τρέλα είναι κοινή...

Ψυχώσεις, νευρώσεις και μανίες

τα υλικά μας έγιναν
της ζωής τη δυσκολία

για να βγάλουμε
την τρέλα υιοθετήσαμε

την απομόνωση ερωτευτήκαμε


και τις στιγμές που αναλαμπές

στο νου περνάνε
μια συντροφιά γυρεύουμε

και πως παραμιλάμε…


Το τίμημα το μισοξέραμε
όταν μπετόν τη γη γεμίζαμε

αόρατες σκιές, τον αέρα μπολιάζαμε

μαύρα φαντάσματα στη θάλασσα ξεβράζαμε…


Ψυχώσεις, νευρώσεις και μανίες

τώρα μας πότισαν
και από το κορμί, το νου

και την ψυχή μας ξεχειλίζουν…


Τι να πω εγώ, τι να πεις εσύ

ήρθε η ώρα, ήρθε η αρχή

οι χρυσοί αυτοί γιατροί
ο ήλιος, ο αέρας και γη
ας είναι οι πρώτοι μας

Θεοί που την αγάπη πάλι
θα μας μάθουν

αν και πληγωμένοι και αυτοί…


Στον αγώνα τώρα ας μπούμε,

μη σκοτίζεσαι η τρέλα είναι κοινή

!

Thursday, September 23, 2010

Καλημέρα....Η μέρα των Archive...InMeus Radio OnAir

Archive

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Οι Archive είναι ένα συγκρότημα από το Λονδίνο της Αγγλίας, η μουσική των οποίων ανήκει σε διάφορα είδη.
Archive
Archive rheinkultur 2006.jpg
Archive
Προέλευση Αγγλία (Λονδίνο)
Παρουσία 1994 - σήμερα
Μουσικό είδος Trip-Hop
Alternative Rock
Progressive Rock
Post Rock
Electronica
Indie
Δισκογραφική εταιρεία Island
Μέλη Danny Griffiths
Darius Keeler
Dave Penny
Pollard Berrier
Maria Q
Jonathan Noyce
Πρώην μέλη Roya Arab
Rosko John
Suzanne Wooder
Craig Walker
Ιστοσελίδα http://www.archives-archive.com/

Ιστορία

Οι Archive δημιουργήθηκαν από τους Ντάριους Κίλερ και Ντάνι Γκρίφιθς το 1994 από τις στάχτες του "Genaside II". Μαζί με την Ρόγια Άραμπ και τον ράπερ Ρόσκο Τζον, το συγκρότημα κυκλοφόρησε το πρώτο του δίσκο "Londinium" στην δισκογραφική εταιρία Island Records το 1996. Ο δίσκος αυτός ήταν καθαρά Trip-Hop (ακολουθώντας την πορεία των Massive Attack), (rap με alternative rock). Οι κριτικές για τον δίσκο δεν ήταν και άσχημες, αλλά το συγκρότημα διαλύθηκε μέσα στον ίδιο χρόνο.
Το 1997, ο Κίλερ και ο Γκρίφιθς ξαναδημιούργησαν τους Archive με μία άλλη γυναικεία φωνή (Σούζαν Γούντερ) και το 1999 κυκλοφόρησε ο δεύτερος δίσκος με το όνομα "Take My Head", μια μίξη ποπ και συμφωνικής trip-hop μουσικής, που το κατέστησε πιο μελωδικό από τον πρώτο δίσκο. Το συγκρότημα αναφέρεται στο "Take My Head" σαν "ο λιγότερο αγαπημένος δίσκος".
Ανάμεσα στις χρονιές 2002 και 2005, το συγκρότημα κυκλοφόρησε 3 δίσκους ακόμα, με τραγουδιστή τον Κρεγκ Γουόκερ, πρώην τραγουδιστής των Power of Dreams, και άρχισαν να γίνονται ολοένα και περισσότερο γνωστοί στο κοινό, ιδιαίτερα στην Γαλλία και την Πολωνία. Με αυτούς τους 3 δίσκους, οι Archive σταμάτησαν να είναι πλέον Trip-Hop & Electronica, αλλά είναι πιο κοντά σε ψυχεδελικό και progressive rock, όπως οι Pink Floyd και διάφορα άλλα συγκροτήματα. Το 2003, και συγκεκριμένα τον Νοέμβριο, το συγκρότημα κυκλοφόρησε το Soundtrack της γαλλικής ταινίας Michel Vaillant.
Οι Archive ανακοίνωσαν ότι ο Κρεγκ Γουόκερ δεν θα συμμετάσχει στις συναυλίες του συγκροτήματος τον Νοέμβρη του 2004 λόγω "απρόβλεπτων συνθηκών". Σε μία δήλωση του, ο Ντάριους Κίλερ υπονόησε ότι υπάρχουν προσωπικά προβλήματα που δεν επιτρέπουν στον Γουόκερ να συμμετάσχει στην περιοδεία του συγκροτήματος[1]. Τελικά, το 2005 ο Κίλερ και ο Γκρίφιθς σε μια συνέντευξη τους στον τηλεοπτικό σταθμό arte επιβεβαίωσαν ότι ο Γουόκερ δεν ήταν πλέον μέλος των Archive και ότι δουλεύει σε ένα προσωπικό του δίσκο.
Το φθινόπωρο του 2004, οι Archive ανακοίνωσαν ότι ο Ντέιβιντ Πεν (Birdpen) θα πάρει την θέση του Γουόκερ στην περιοδεία Noise, λόγω των συνεχόμενων προβλημάτων μεταξύ του Γουόκερ και των υπόλοιπων μελών του συγκροτήματος. Κατά την περιοδεία τους στην Βιέννη της Αυστρίας, ο Κίλερ και ο Γκρίφιθς συνάντησαν τον τραγουδιστή Πόλαρντ Μπεριέρ. Οι τρεις τους ξεκίνησαν να γράφουν και να ετοιμάζουν καινούρια τραγούδια, τα οποία έγραψαν στα Southside Studios στο Λονδίνο τον Σεπτέμβρη του 2005.
Τον Μάιο του 2006, κυκλοφόρησε ο δίσκος "Lights", με πρώτο CD Single το "System". Ο Ντέιβιντ Πεν βοήθησε σε 3 από τα τραγούδια του δίσκου, ενώ η Μαρία Κιου τραγούδησε σε 4. Κατά την Ευρωπαϊκή τους περιοδεία, οι Archive χρησιμοποιούν σαν τραγουδιστές τους Ντέιβ Πεν, Πόλαρντ Μπεριέρ και Μαρία Κιου.
Επειδή η περιοδεία "Lights" χαρακτηρίστηκε ως άψογη, μαγνητοσκόπησαν ένα ζωντανό DVD στο Παρίσι τον Ιανουάριο του 2007.
Το 2008 τα μέλη του συγκροτήματος δημιουργούν τον επόμενο δίσκο, ο οποίος θα κυκλοφορήσει το 2009[2].

Ενεργά μέλη

  • Maria Q - Φωνητικά
  • Pollard Berrier - Φωνητικά, Κιθάρα
  • Dave Penney - Κιθάρα, Φωνητικά
  • Steve Harris - Κιθάρα
  • Jonathan Noyce - Μπάσο
  • Lee Pomeroy - Μπάσο
  • Darius Keeler - Συνθεσάιζερ, πιάνο
  • Danny Griffiths - Συνθεσάιζερ, samples
  • Smiley - Ντραμς

Παλαιότερα Μέλη

  • Craig Walker - Φωνητικά, Κιθάρα
  • Roya Arab - Φωνητικά
  • Rosko John - Φωνητικά, Rap 
http://www.shoutcast.com/Internet-Radio/inmeus

Thursday, September 16, 2010

Ψηφίστε τους InMeus ...;-)


Οι InMeus δήλωσαν συμμετοχή στο διαγωνισμό τραγουδιού Big Buzz του μήνα που διεξάγεται από το musicwave.gr με το τραγούδι Another Day In Paradise/Προχωράω μές την Πόλη το οποίο και ακούτε πρώτο στη σειρά μόλις μπείτε στη σελίδα μας.

Μπορείτε και εσείς να ρίξετε τη ψήφο εμπιστοσύνης σας εδώ εφόσον όμως είστε μέλη του musicwave:

μετά πατήστε τον παρακάτω σύνδεσμο
Another Day In Paradise/Προχωράω μες την πόλη
και...
δε θα σας απογοητεύσουμε!!!
Ευχαριστούμε εκ τω προτέρων...

Για να είμαστε δίκαιοι όμως Βάζουμε και τα υπόλοιπα τραγούδια που λαμβάνουν μέρος στο διαγωνισμό, ο οποίος για πρώτη φορά περιλαμβάνει όλες τις συμμετοχές και όχι επιλεγμένα κομμάτια από τους διοργανωτές.

http://www.musicwave.gr/bigbuzz/
(Για να μή μας ψάχνετε είμαστε 23οι ξεκινώντας το μέτρημα από το τέλος...)
;-)

Sunday, September 12, 2010

Καλημέρα με InMeus Radio ON AIR- Piano Therapy

Πιάνο

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Μετάβαση σε: πλοήγηση, αναζήτηση
Piano at Fort Wayne.jpg
Το πιάνο, (ελληνική απόδοση: κλειδοκύμβαλο), είναι μουσικό όργανο, που μπορεί να θεωρηθεί έγχορδο ή κρουστό. Παίζεται με πλήκτρα, τα οποία όταν πατηθούν από τον πιανίστα σηκώνουν σφυράκια που χτυπούν τις χορδές του, παράγοντας έτσι ήχους. Η δυνατότητα να δίνει μια διαφορετική νότα από το κάθε δάχτυλο και να κάνει κάθε νότα απαλή ή δυνατή, δίνει στο πιάνο μια εκπληκτική ποικιλία έκφρασης. Το πιάνο μπορεί να αποδώσει μουσική είτε ως σόλο όργανο, είτε μέσα σε μια ορχήστρα. Αν και πολλοί πιστεύουν πώς χρησιμοποιείται κυρίως στην κλασική μουσική, το πιάνο κατέχει έναν ιδιαίτερα σημαντικό ρόλο και στην τζαζ, την μπλουζ και το ροκ εν ρολ, καθώς και στη λαϊκή μουσική όπου είτε κυριαρχεί είτε λειτουργεί ως βοηθητικό για άλλα όργανα.
Τα καλύτερα καθώς και αρκετά ακριβά σε τιμή είναι τα πιάνα με ουρά που είναι μεγάλα όχι μόνο σε μέγεθος αλλά και σε ήχο. Τα όρθια πιάνα είναι ίσως πιο συνηθισμένα γιατί καταλαμβάνουν λιγότερο χώρο αλλά και επειδή είναι λιγότερο ακριβά.
Το πιάνο ονομάστηκε έτσι διότι μπορούσε να παίζει "πιάνο" (piano) που στην ιταλική γλώσσα -και σύμφωνα με τους μουσικούς όρους- σημαίνει σιγά. Τα πρώτα πιάνα, τα πιανοφόρτε, όπως ονομάζονταν, (δηλαδή δυνατά-σιγά), εφευρέθηκαν γύρω στα 1700.
Όσον αφορά τη λειτουργία του, πατώντας κάποιο πλήκτρο η χορδή που του αντιστοιχεί κρούεται από ένα μαλακό σφυράκι καλυμμένο από τσόχα που επιστρέφει πίσω στη θέση του όταν χτυπηθεί η χορδή. Επιπρόσθετα το πιάνο έχει και δύο ή τρία πεντάλ κάτω στο κέντρο στο ύψος του πέλματος. Το αριστερό είναι το σιγανό (una corda): πατώντας το, σηκώνεται ένας μοχλός που στα όρθια πιάνα μετακινεί τα σφυράκια κοντύτερα στις χορδές με αποτέλεσμα ο ήχος να είναι σαφώς σιγανότερος ενώ στα πιάνα με ουρά κινεί τα σφυράκια παράλληλα με τις χορδές έτσι ώστε να χτυπούν μόνο την μία από τις διπλές και τριπλές χορδές (εξ ου και το όνομα una corda - μια χορδή) κάνοντας τον ήχο πάλι πιο απαλό. Το δεξί πεντάλ, που ονομάζεται πεντάλ διαρκείας ή δυνατό πεντάλ, ανασηκώνει τους σιωπητήρες από τις χορδές και διατηρεί τον ήχο.
Τα περισσότερα έργα για πιάνο είναι γραμμένα αποκλειστικά γι' αυτό (έργα για πιάνο), ωστόσο έχουν γραφεί και αρκετά έργα στα οποία το πιάνο συμμετέχει σε συμφωνική ορχήστρα είτε ως όργανο με προεξάρχοντα ρόλο (κονσέρτα για πιάνο) είτε και ως απλό όργανο της ορχήστρας.

Για να ακούσετε το σταθμό , πατήστε ένα από τα παρακάτω links:
http://inmeusradio.listen2myradio.com
http://inmeusradio.listen2mymusic.com
http://inmeusradio.radiostream321.com
http://inmeusradio.listen2myshow.com
http://inmeusradio.radio12345.com
http://inmeusradio.radiostream123.com

http://78.129.231.93:33389/listen.pls

Thursday, September 9, 2010

InMeus Radio ON AIR- Dark Wave tribute....

Για τους λάτρεις του σκοτεινού κύματος και της "περιφέρειας" αυτού...Απόψε συγκροτήματα που άφησαν όνομα στο είδος...
Sisters Of Mercy
Cure
Siouxsie and the Banshees
Diary of Dreams
Incubus Succubus
Fields Of the Nephilim
και πολλά άλλα...
 συντονιστείτε...

http://inmeusradio.listen2myradio.com
http://inmeusradio.listen2mymusic.com
http://inmeusradio.radiostream321.com
http://inmeusradio.listen2myshow.com
http://inmeusradio.radio12345.com
http://inmeusradio.radiostream123.com

http://78.129.231.93:33389/listen.pls

Sunday, September 5, 2010

Καλημέρα από Radio InMeus ...συνεχίζουμε το αφιέρωμα μας στο space rock....

Μετάβαση σε: πλοήγηση, αναζήτηση
Pink Floyd
Pinkfloyd.png
Πάνω: Roger Waters (αριστερά), David Gilmour, κάτω: Nick Mason (αριστερά), Richard Wright
Προέλευση Αγγλία
Παρουσία 1964 - σήμερα (σε επ' αόριστον παύση)
Μουσικό είδος Progressive rock
Art Rock
Space Rock
Psychedelic Rock
Δισκογραφική εταιρεία Capitol Records
Columbia Records
Μέλη David Gilmour
Nick Mason
Richard Wright
Πρώην μέλη Syd Barrett
Roger Waters
Bob Klose
Ιστοσελίδα Επίσημη - http://www.pinkfloyd.co.uk και ελληνική - http://www.pinkfloyd.gr/
Οι Pink Floyd είναι ένα βρετανικό μουσικό συγκρότημα που έχει γράψει ιστορία στον χώρο της ροκ μουσικής. Έχουν ξεχωρίσει τόσο για τις πρωτοποριακές για την εποχή συνθέσεις τους, όσο και για τους νεωτεριστικούς και συγκινησιακά φορτισμένους στίχους τους, τα ευφάνταστα εξώφυλλά τους, τις πειραματικές ενορχηστρώσεις και ηχογραφήσεις και τις θεαματικές συναυλίες τους. Υπολογίζεται ότι το συγκρότημα έχει πουλήσει γύρω στα 74,5 εκ άλμπουμ στις Η.Π.Α. και πάνω από 300 εκατομμύρια άλμπουμ παγκοσμίως και συγκαταλέγεται έτσι στις πιο επιτυχημένες εμπορικά ροκ μπάντες.[1][2]
Μέχρι το τέλος της δεκαετία του '60 οι Pink Floyd έχαιραν μίας σχετικής επιτυχίας, ως ψυχεδελική μπάντα με ηγέτη τον Σιντ Μπάρετ (Syd Barrett). Η ασταθής συμπεριφορά του Barrett -οφειλόμενη σε αλόγιστη χρήση παραισθησιογόνων ουσιών- ανάγκασε τους υπόλοιπους να τον αντικαταστήσουν με τον κιθαρίστα Ντέιβιντ Γκίλμορ (David Gilmour). Το 1973 το συγκρότημα γνώρισε παγκόσμια επιτυχία με το δίσκο The Dark Side of the Moon και συνέχισε να απολαμβάνει της αποδοχής του κοινού μέχρι και τη μεγαλύτερη εμπορική τους επιτυχία The Wall. Επίσης, μεγάλη ανταπόκριση στο κοινό είχαν και τα άλμπουμ Wish You Were Here (1975), το οποίο ήταν απόλυτα αφιερωμένο στον ιδρυτή του συγκροτήματος Σιντ Μπάρετ, αλλά και το Animals (1977). Το 1985 (λίγο μετά τον δίσκο The Final Cut) ο μπασίστας και τραγουδιστής του γκρουπ Ρότζερ Γουότερς (Roger Waters) αποχώρησε από το συγκρότημα και κυνήγησε δικαστικά τους υπόλοιπους όταν αυτοί συνέχισαν τους δίσκους και τις συναυλίες διατηρώντας το όνομα Pink Floyd. Τελικά επήλθε εξωδικαστικός συμβιβασμός, ο οποίος τους επέτρεψε χρήση του ονόματος και των περισσοτέρων τραγουδιών.Το 1987 οι Pink Floyd χωρίς τον Waters πια,δηλαδή οι D. Gilmour , N. Mason και R. Wright,επιστρέφουν δισκογραφικά με τον δίσκο A Momentary Lapse Of Reason , και αρχίζουν περιοδείες παγκοσμίως που είχαν πραγματικά σημαντική αποδοχή από τον κοινό τους. Το δισκογραφικά κύκνειο άσμα του συγκροτήματος έρχεται το 1994 με το The Division Bell,δίσκος που γνώρισε τεράστια εμπορική επιτυχία και τραγουδήθηκε μεταξύ άλλων στην μετέπειτα σειρά περιοδειών η οποία είχε ως αποτέλεσμα και την μαγνητοσκόπηση ενός μουσικού DVD,ονόματος Pulse από τις συναυλίες που έδωσε το συγκρότημα στο Ερλς Κόρτ (Earls Court) του Λονδίνου το 1994.
Έντεκα χρόνια μετά, το συγκρότημα επανενώθηκε (δηλαδή επέστρεψε προσωρινά ο Γουότερς) στη μεγαλύτερη σε όγκο συναυλία των Pink Floyd που έγινε στο Λονδίνο στις 2 Ιουλίου 2005 (London Live 8 concert). Σε συνέντευξη του στις 2 Φεβρουαρίου του 2006 στην ιταλική εφημερίδα La Repubblica, ο Γκίλμορ δήλωσε ότι το γκρουπ δεν θα ξανακυκλοφορήσει νέο υλικό παρόλο που ορισμένοι από τα μέλη του σκοπεύουν να ακολουθήσουν σόλο πορεία ή ακόμα και να συνεργαστούν μεταξύ τους σε επόμενες δουλειές τους. Από τότε ο Ρότζερ Γουότερς (συνήθως μαζί με τον Νικ Μέισον) και ο Ντέιβιντ Γκίλμορ (με τον Ρίτσαρντ Ράιτ) περιοδεύουν ξεχωριστά παίζοντας τραγούδια από την προσωπική τους δισκογραφία, αλλά κυρίως επανεκτελώντας τα ιστορικά τραγούδια που δημιούργησαν ως συγκρότημα. Η πιθανότητα άλλης επανένωσης δεν είχε αποκλειστεί ούτε από τον Μέισον ούτε τον Γκίλμορ, ωστόσο κάτι τέτοιο κατέστη αμφίβολο με τον θάνατο του Ράιτ από καρκίνο στις 15 Σεπτεμβρίου 2008.

PinkFloyd-album-piperatthegatesofdawn.jpg
5 Αυγούστου, 1967 The Piper At The Gates Of Dawn
PinkFloyd-album-saucerfulofsecrets.jpg
29 Ιουνίου, 1968 A Saucerful Of Secrets
MoreCover.jpg
27 Ιουλίου, 1969 Music From The Film More
PinkFloyd-album-ummagummastudio.jpg
25 Οκτωβρίου, 1969 Ummagumma
AtomHeartMotherCover.jpeg
10 Οκτωβρίου, 1970 Atom Heart Mother
MeddleCover.jpeg
30 Οκτωβρίου, 1971 Meddle

3 Ιουνίου, 1972 Obscured By Clouds
Dark Side of the Moon.jpg
23 Μαρτίου, 1973 The Dark Side Of The Moon
WishYouWereHere.jpg
15 Ιανουαρίου, 1975 Wish You Were Here
Pink Floyd-Animals-Frontal.jpg
23 Ιανουαρίου, 1977 Animals
PinkfloydThewallcover.jpg
30 Νοεμβρίου, 1979 The Wall
Thefinalcutcover.jpg
23 Μαρτίου, 1983 The Final Cut
Lapse-l.jpg
7 Σεπτεμβρίου, 1987 A Momentary Lapse Of Reason
Delsound.gif
22 Νοεμβρίου, 1988 Delicate Sound Of Thunder
Pink floyd the division bell front.jpg
30 Μαρτίου, 1994 The Division Bell
Pulse2.jpg
23 Μαΐου, 1995 P*U*L*S*E

10 Απριλίου, 2000 Is There Anybody Out There? - The Wall Live 1980 - 81

Επίσημα μέλη των Pink Floyd

* Σιντ Μπάρετ (Syd Barret, 1964-1968)
* Ντέιβιντ Γκίλμορ David Gilmour, 1968-σήμερα)
* Μπομπ Κλόζε (Bob Klose, 1964-1965)
* Νικ Μέισον (Nick Mason,1964-σήμερα)
* Ρότζερ Γουότερς (Roger Waters, 1964-1985)
* Ρίτσαρντ Ράιτ (Richard Wright, 1964-1981, 1987-2008)


Συμμετοχές

Μουσικοί με σημαντική συνεισφορά σε ηχογραφήσεις ή σε συναυλίες του συγκροτήματος:

* Sam Brown - φωνητικά
* Jon Carin - πλήκτρα και φωνητικά
* Bob Ezrin - παραγωγή, πλήκτρα και σύνθεση
* Ron Geesin - ενορχήστρωση και σύνθεση
* Roy Harper - guest τραγουδιστής
* Michael Kamen - ενορχήστρωση και πλήκτρα
* Carol Kenyon - φωνητικά
* Dick Parry - σαξόφωνο
* Guy Pratt - μπάσο και φωνητικά
* Tim Renwick - κιθάρες
* Clare Torry - φωνητικά στο κομμάτι The Great Gig In The Sky από το άλμπουμ The Dark Side of the Moon.
* Gary Wallis - κρουστά
* Snowy White - κιθάρες

Ακούτε Radio InMeus :

http://inmeusradio.listen2myradio.com
http://inmeusradio.listen2mymusic.com
http://inmeusradio.radiostream321.com
http://inmeusradio.listen2myshow.com
http://inmeusradio.radio12345.com
http://inmeusradio.radiostream123.com

http://78.129.231.93:33389/listen.pls

Saturday, September 4, 2010

Βροχερή καλημέρα από Radio InMeus με space rock....



Eloy είναι ένα γερμανικό συγκρότημα progressive rock μουσικής, του οποίου μουσικό ύφος περιλαμβάνει symphonic και rock space, το τελευταίο θέμα είναι περισσότερο διαδεδομένο στα νεότερα άλμπουμ τους. Παρά την εθνικότητά τους και τη χρονική περίοδο, η μπάντα  γενικά δεν θεωρείται krautrock, λόγω του ήχου της, το οποίο έχει πολύ περισσότερα κοινά με την αγγλική progressive rock όπως οι Pink Floyd, King Crimson και Yes.
Σήμερα λοιπόν θα κινηθεί η μέρα μας σε αυτούς τους ήχους... 
Καλή ακρόαση...


http://inmeusradio.listen2myradio.com
http://inmeusradio.listen2mymusic.com
http://inmeusradio.radiostream321.com
http://inmeusradio.listen2myshow.com
http://inmeusradio.radio12345.com
http://inmeusradio.radiostream123.com

Friday, September 3, 2010

InMEus Radio ON AIR.Σήμερα ακούμε εργα του Achille-Claude Debussy

Ο Κλωντ Ντεμπυσσύ (22 Αυγούστου 186225 Μαρτίου 1918, πλήρες όνομα: Achille-Claude Debussy, /aʃil klod dəbysi/) ήταν Γάλλος συνθέτης. Θεωρείται ο κύριος εκπρόσωπος του κινήματος του μουσικού ιμπρεσιονισμού, αν και ο ίδιος δεν αποδεχόταν τον χαρακτηρισμό αυτό. Ο Ντεμπυσσύ δεν είναι μόνο ένας από τους γνωστότερους Γάλλους συνθέτες, αλλά και μία από τις σημαντικότερες προσωπικότητες της δυτικής μουσικής, σηματοδοτώντας το πέρασμα από την ρομαντική εποχή στη μοντέρνα μουσική του 20ού αιώνα.

Ο Κλωντ Ντεμπυσσύ ήταν ο πρωτότοκος γιος του Μανιουέλ-Αχιλλέα Ντεμπυσσύ και της Βικτορίν Μανουρί. Γεννήθηκε το 1862 στο Σεν Ζερμέν αν Λε, κοντά στο Παρίσι, όπου ο πατέρας του διατηρούσε μικρό κατάστημα με κεραμικά και πορσελάνινα είδη. Βαφτίστηκε σε ηλικία δύο ετών – ασυνήθιστα αργά για την εποχή – με νονούς την θεία του Κλεμεντίν ντε Μπυσύ[1] και τον φιλότεχνο τραπεζίτη Αχιλλέα Αρόζα. Η θεία του, γνωστή και με το ψευδώνυμο «Οκταβί ντε λα Φερονιέρ», είχε εκείνη την εποχή σχέση με τον Αρόζα, ενώ αργότερα χώρισε και παντρεύτηκε τον Αλφρέντ Ρουστάν (συχνά αναφέρεται στη βιβλιογραφία και ως «μαντάμ Ρουστάν»). Επειδή είχε αναλάβει εν πολλοίς την ανατροφή του μικρού Κλωντ, έχουν διατυπωθεί υπόνοιες ότι ήταν η πραγματική του μητέρα και ότι πραγματικός του πατέρας ήταν ο Αρόζα, αν και οι περισσότεροι βιογράφοι του Ντεμπυσσύ αναφέρουν τέτοιες πληροφορίες ως αβάσιμες[2].
To 1865 η οικογένεια αναγκάστηκε να μετακομίσει στο Παρίσι, λόγω οικονομικών δυσχερειών. Εκεί, ο Μανιουέλ Ντεμπυσσύ εργαζόταν σε διάφορες δουλειές, από πλανόδιος πωλητής μέχρι λογιστής, ενώ το 1871 συμμετείχε στην εθνοφρουρά της Παρισινής Κομμούνας, με αποτέλεσμα να φυλακιστεί για ένα χρόνο στο Σατορί μετά την βίαιη καταστολή της.
Η μουσική φαίνεται ότι δεν είχε κάποια ιδιαίτερη θέση στο σπίτι της οικογένειας Ντεμπυσσύ, αν και ο πατέρας του μικρού Κλωντ αγαπούσε την οπερέτα και τον είχε πάει σε κάποιες παραστάσεις. Ο Ντεμπυσσύ δεν πήγε στο σχολείο, αλλά εκπαιδεύτηκε κατ’ οίκον στην ανάγνωση, τη γραφή και την αριθμητική από τη μητέρα του, η οποία ήταν αρκετά αυστηρή και αυταρχική. Πιθανώς λόγω των οικονομικών δυσκολιών της οικογένειας και της φυλάκισης του πατέρα, ο Ντεμπυσσύ περνούσε αρκετούς μήνες το χρόνο με τη θεία του ή το νονό του στις Κάννες, συχνά μαζί με την μικρότερη αδελφή του Αντέλ. Εκεί ήρθε σε επαφή για πρώτη φορά με το πιάνο και έκανε τα πρώτα του μαθήματα με τον βιολονίστα Jean Cerutti και λίγο αργότερα με την «Μαντάμ Μωτέ ντε Φλερβίλ» (ψευδώνυμο) [3], η οποία ήταν πεθερά του Πωλ Βερλαίν και ισχυριζόταν ότι ήταν μαθήτρια του Σοπέν. Αυτή είδε το ταλέντο του και ανέλαβε την προετοιμασία του για την εισαγωγή του στο Κονσερβατουάρ[4] του Παρισιού, με τη σύμφωνη γνώμη των γονιών του.

Στο Κονσερβατουάρ

Ο Ντεμπυσσύ εισήχθη πράγματι στο Κονσερβατουάρ το 1872, όπου και σπούδασε μέχρι το 1884. Ανάμεσα στους καθηγητές του ήταν οι: Αλμπέρ Λαβινιάκ (σολφέζ), Αντουάν Μαρμοντέλ (πιάνο), Εμίλ Ντυράν (Αρμονία), ενώ διδάχθηκε ανώτερα θεωρητικά και Σύνθεση με τον Ερνέστ Γκιρώ και άλλους. Το ιδιαίτερο ταλέντο του και η επαναστατικότητά του ενάντια στους ωδειακούς κανόνες αντιμετωπίστηκε ποικιλοτρόπως από τους καθηγητές. Από κάποιους ενθαρρύνθηκε, ενώ από άλλους θεωρήθηκε ως ένδειξη αδυναμίας ή και αυθάδειας, με αποτέλεσμα να του στερηθούν αρκετές διακρίσεις σε κάποια μαθήματα. Παρόλ’ αυτά, κατάφερε να αποσπάσει το δεύτερο και το πρώτο βραβείο σε δύο διαγωνισμούς πιάνου του Ωδείου που έγιναν το 1874 και το 1875 αντίστοιχα. Όμως, οι επιτυχίες του αυτές δεν συνεχίστηκαν, ούτε θεωρούνταν ικανοποιητικές για το ανταγωνιστικό κλίμα του Κονσερβατουάρ. Αυτό λειτούργησε τελικά προς όφελος του Ντεμπυσσύ, που συνειδητοποίησε ότι δεν ενδιαφερόταν να γίνει δεξιοτέχνης πιανίστας, αλλά συνθέτης.
Για τη συνέχεια των σπουδών του στη σύνθεση, έπρεπε να έχει τουλάχιστον μία διάκριση με 1ο βραβείο σε ένα από τα προαπαιτούμενα μαθήματα. Ο Ντυράν, καθηγητής του στην Αρμονία, τον θεωρούσε αδύναμο και απροσάρμοστο και του στέρησε το σχετικό βραβείο. Τη διάκριση όμως την απέσπασε ο Ντεμπυσσύ από τα μαθήματα της συνοδείας με πιάνο, και της «πρακτικής αρμονίας» (prima vista), όπου είχε την δυνατότητα να επιδείξει το ταλέντο του στον αυτοσχεδιασμό. Συνεχίζοντας τις σπουδές του στη Σύνθεση, απέφυγε συστηματικά τον Ζιλ Μασνέ, καθηγητή-«σταρ» του Κονσερβατουάρ και γνωστό συνθέτη της γαλλικής όπερας, προτιμώντας την τάξη του Ερνέστ Γκιρώ, που ήταν αρκετά ανεκτικός και έβλεπε με συμπάθεια το ιδιαίτερο ταλέντο και τις πρωτοποριακές ιδέες του Ντεμπυσσύ.

Στη Βίλα των Μεδίκων


Ο Ντεμπυσσύ στη Βίλα των Μεδίκων στη Ρώμη, το 1885. (Κέντρο και πάνω, φορώντας ένα άσπρο σακάκι)
Το 1833, ο Ντεμπυσσύ έλαβε μέρος στον διαγωνισμό για το Βραβείο της Ρώμης (“Prix de Rome”) της γαλλικής Ακαδημίας Καλών Τεχνών, που για τον τομέα της σύνθεσης είχε ως έπαθλο υποτροφία τριετούς φοίτησης στη Βίλα των Μεδίκων στη Ρώμη, ύψιστη διάκριση για έναν φιλόδοξο συνθέτη εκείνη την εποχή. Η κριτική επιτροπή απένειμε εκείνη τη χρονιά το πρώτο βραβείο στον Πωλ Βιντάλ, μαθητή του Μασνέ, ενώ ο Ντεμπυσσύ πήρε το δεύτερο βραβείο[5]. Παρόλ’ αυτά, έλαβε πάλι μέρος την επόμενη χρονιά (1834), καταθέτοντας την καντάτα L’enfant prodigue (Ο άσωτος υιός) και πήρε την υποτροφία.
Η διαμονή στη Βίλα των Μεδίκων ήταν ένα βασανιστήριο για τον Ντεμπυσσύ. Οι συνθήκες διαβίωσης ήταν άθλιες και οι υπερβολικές απαιτήσεις τον έκαναν να νιώθει καταπιεσμένος, αποκομμένος από την πραγματική ζωή, ενώ δεν μπορούσε να βρει σημεία επαφής με τους υπόλοιπους συμφοιτητές του, ούτε είχε διάθεση να συνθέσει. Έπρεπε όμως να στείλει κάποια έργα στο Κονσερβατουάρ, έτσι ώστε να διαπιστωθεί η πρόοδός του. Ανάμεσα σε αυτά ήταν η συμφωνική ωδή Zuleima (σε κείμενο του Χάινριχ Χάινε), το ορχηστρικό κομμάτι Printemps και η καντάτα La Damoiselle élue. Χαρακτηριστικό είναι ότι η επιτροπή του Κονσερβατουάρ έκρινε το πρώτο από αυτά ως παράξενο, ακατανόητο και ακατάλληλο για εκτέλεση.
Ο Ντεμπυσσύ, βλέποντάς τη διαμονή του στη Βίλα των Μεδίκων ως εξορία, διέκοψε προσωρινά την φοίτησή του το 1886, επιστρέφοντας στο Παρίσι, ενώ ενδεικτικό είναι ότι αρνήθηκε να παραβρεθεί στην τελετή αποφοίτησης το 1889, αποκόπτοντας οριστικά τους δεσμούς του με την Ακαδημία το 1890.

Γνωριμίες και επιρροές


Ο Ντεμπυσσύ στο πιάνο, 1893
Σημαντικότερες για την μουσική εξέλιξη του Ντεμπυσσύ φαίνεται ότι δεν ήταν τόσο οι εγκύκλιες σπουδές του στο Κονσερβατουάρ και στη Βίλα των Μεδίκων, όσο οι γνωριμίες του με σημαντικά πρόσωπα των Τεχνών, με τα έργα σημαντικών συνθετών της εποχής αλλά και με την μουσική της Αναγέννησης, καθώς και με εξωευρωπαϊκούς μουσικούς πολιτισμούς.
Όταν ο Ντεμπυσσύ ήταν ακόμα μαθητής στο Κονσερβατουάρ, την περίοδο 1880-2, με σύσταση του Γκιρώ είχε προσληφθεί από την βαρώνη Ναντιέζντα φον Μεκ – ηγερία του Τσαϊκόφσκι – ως πιανίστας και καθηγητής μουσικής για τα παιδιά της και την ίδια. Μαζί της ταξίδεψε σε διάφορες ευρωπαϊκές μεγάλες πόλεις, αλλά και στη Ρωσία, όπου ήρθε σε επαφή τον Τσαϊκόφσκι, καθώς και με μέλη της «Ομάδας των Πέντε» [6]. Η γνωριμία του με την ρωσική μουσική, ειδικά με το έργο του Μοντέστ Μουσόργκσι έμελλε να παίξει σημαντικό ρόλο στην μετέπειτα συνθετική του εξέλιξή, συμβάλλοντας ανάμεσα στα άλλα και στον περιορισμό της επίδρασης του Ρίχαρντ Βάγκνερ, η οποία ήταν εμφανής ιδιαίτερα στα πρώτα του έργα. Το 1886 γνωρίζει μεταξύ άλλων τον Φραντς Λιστ, τον Τζιουσέπε Βέρντι και τον Ρουτζιέρο Λεονκαβάλο.
Μετά την επιστροφή του από τη Ρώμη, αποφασίζει να ζήσει ως μποέμ, κερδίζοντας τα προς το ζην ως συνοδός πιανίστας, ενορχηστρωτής και μουσικοκριτικός, ενώ παράλληλα συνέθετε για πρώτη φορά απελευθερωμένος από τους ακαδημαϊκούς κανόνες. Την εποχή αυτή εντάχθηκε στον κύκλο του συμβολιστή ποιητή Στεφάν Μαλαρμέ, από το ποίημα του οποίου L'après-midi d'un fauneεμπνεύστηκε ένα από τα σημαντικότερα ορχηστρικά του έργα, το Πρελούδιο στο απομεσήμερο ενός φαύνου[7]. Τα χρόνια αυτά γνωρίζει επίσης προσωπικότητες όπως οι ζωγράφοι Εντουάρ Μανέ, Εντγκάρ Ντεγκά, Τζαίημς Μακνίλ Γουίσλερ, οι ποιητές και λογοτέχνες Πωλ Βερλαίν[8], Πωλ Βαλερί, Όσκαρ Ουάιλντ και οι συνθέτες Ερίκ Σατί, Ερνέστ Σωσόν, Πωλ Ντυκάς και Μωρίς Ραβέλ. Παρά το γεγονός ότι ο Ντεμπυσσύ και ο κατά δέκα χρόνια νεότερός του Ραβέλ μοιράζονται τον χαρακτηρισμό του «ιμπρεσιονιστή» και τα ονόματά τους αναφέρονται συχνά μαζί, οι δύο άντρες δεν είχαν ποτέ ιδιαίτερες φιλικές σχέσεις, αλλά κυρίως επαγγελματικές. Το 1901 περίπου, ο Ντεμπυσσύ γνώρισε επίσης το νέο τότε συνθέτη Ιγκόρ Στραβίνσκυ, με τον οποίο συναντιόταν έκτοτε συχνά και συζητούσαν θέματα σχετικά με τη σύνθεση και τις τεχνικές.
Είναι επίσης γνωστό ότι ο Ντεμπυσσύ είχε επηρεαστεί ιδιαίτερα από την τέχνη ανατολικών πολιτισμών και ήταν μανιώδης συλλέκτης έργων τέχνης από την Άπω Ανατολή. Στην διεθνή έκθεση του Παρισιού του 1899 άκουσε για πρώτη φορά μουσική από την Ινδονησία και εντυπωσιάστηκε από τις ορχήστρες γκαμελάν της Ιάβας. Πολλοί μελετητές του έργου του ισχυρίζονται ότι η μουσική αυτή επηρέασε σημαντικά το έργο του, όχι όμως με άμεσες αναφορές[9].

Καινοτομίες

Χαρακτηριστικό παράδειγμα χρήσης της κλίμακας με ολόκληρους τόνους 
από τον Ντεμπυσσύ
(Πρελούδιο αρ. 2 του 1ου βιβλίου με τον υπότιτλο Voiles)

 

 

Κλίμακες

Χαρακτηριστικό γνώρισμα του Ντεμπυσσύ είναι ότι δεν χρησιμοποιεί τις μείζονες και ελάσσονες κλίμακες του τονικού συστήματος, αλλά προτιμά:
  • Τροπικές κλίμακες, που συνδέονται με τις επιρροές του από τη μουσική της Αναγέννησης (εκκλησιαστικοί τρόποι) ή αποτελούν δική του επινόηση
  • Χρωματικές κλίμακες (κλίμακες που αποτελούνται μόνο από ημιτόνια)
  • Ανημιτονικά πεντάφθογγα («πεντατονικές»), που συνδέονται συχνά με την επίδραση της παραδοσιακής μουσικής της Άπω Ανατολής στο έργο του
  • Την κλίμακα με ολόκληρους τόνους, η οποία είναι και το «σημείο κατατεθέν» του, μιας και είναι ο πρώτος που την χρησιμοποίησε συστηματικά.
Το αποτέλεσμα της χρήσης των παραπάνω κλιμάκων είναι ότι, είτε περιορίζεται αισθητά το άκουσμα των ημιτονίων του συγκερασμένου δυτικού μουσικού συστήματος, αποδυναμώνοντας τις σχέσεις προσαγωγέα-τονικής, είτε ακούγονται μόνο ημιτόνια (στην περίπτωση της χρωματικής κλίμακας). Και στις δύο περιπτώσεις το αποτέλεσμα είναι μια τονική ασάφεια ή και μια πλήρης εξουδετέρωση της τονικότητας.
Η χρήση της χρωματικής κλίμακας
στην αρχή του έργου Σύριγξ  (Syrinx, 1913)
για σόλο φλάουτο      

Αρμονία


Διατονικό «κλαστερ» που προκύπτει από πεντατονική στα πρώτα δύο μέτρα από το Πρελούδιο αρ. 5 του 1ου βιβλίου, Ακούστε (midi) Loudspeaker.png
Στο επίπεδο της αρμονίας, χαρακτηριστική είναι η χρήση συγχορδιών σε παράλληλη κίνηση, κάτι που «απαγορεύουν» οι κανόνες της παραδοσιακής αρμονίας. Αλλά και η δομή των συγχορδιών ποικίλλει. Μερικές χαρακτηριστικές παρεμβάσεις του Ντεμπυσσύ στους παραδοσιακούς τύπους συγχορδιών ήταν οι αλλοιώσεις και οι προσθήκες που «θολώνουν» το άκουσμα. Καινοτομία ήταν επίσης η χρήση συγχορδιών που προέκυπταν από κλίμακες όπως οι πεντατονικές και οι κλίμακες με ολόκληρους τόνους που αναφέρθηκαν παραπάνω ή οι συνηχήσεις τέταρτης, οι συγχορδίες δηλαδή που δεν χτίζονται με τον παραδοσιακό τρόπο υπέρθεσης διαστημάτων τρίτης. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα το άκουσμα να μην είναι αυτό μιας μείζονας, ελάσσονας, ελαττωμένης ή αυξημένης συγχορδίας, αλλά μία ουδέτερη τονικά συνήχηση, που απαρτίζεται από ένα σύμπλεγμα φθόγγων («κλάστερ»).
Τροπική αρμονία (φρύγιος τρόπος από Σολ)
στην αρχή του Κουαρτέτου εγχόρδων

Παρότι στα έργα του Ντεμπυσσύ υπάρχουν επίσης εκτεταμένα διαφωνίες που δε λύνονται σε συμφωνίες αλλά συνεχίζουν σε παράλληλη κίνηση, οι ιεραρχικές σχέσεις μεταξύ των συνηχήσεων δεν καταργούνται. Από την άλλη πλευρά όμως δεν υπακούουν και στους κανόνες της παραδοσιακής τονικής αρμονίας, ούτε μπορούν να ενταχθούν στο πλαίσιο των εκτεταμένων μετατροπιών του ύστερου Ρομαντισμού, αλλά συνδέονται περισσότερο με μια τροπική πολυφωνία ή σχετίζονται με το αναπάντεχο άκουσμα που προκύπτει από την παράθεση συγχορδιών σε συνεχόμενη παράλληλη κίνηση.
Γενικό χαρακτηριστικό του αρμονικού ύφους του Ντεμπυσσύ είναι επίσης η χρησιμοποίηση μιας συνήχησης με στατικό τρόπο. Συχνά συμβαίνει μία και μοναδική συνήχηση να αναδιατάσσεται προς τα πάνω ή προς τα κάτω, πετυχαίνοντας με αυτόν τον τρόπο ένα ατμοσφαιρικό αρμονικό ύφος, που δίνει την αίσθηση στον ακροατή ότι δεν υπάρχουν αρμονικές διαδοχές ούτε μουσική εξέλιξη, αλλά μία μουσική στιγμή απλώνεται στο χρόνο προκαλώντας διάφορες «αποχρώσεις» καθώς περιστρέφεται γύρω από τον εαυτό της. Ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα βρίσκεται στα μέτρα 24-26 από το πολύ γνωστό Πρελούδιο αρ. 8 του 1ου βιβλίου με τον υπότιτλο La fille aux cheveux de lin:
Συγχορδία αλλάζει θέσεις στα μαύρα πλήκτρα του πιάνου,
σχηματίζοντας παράλληλα μια πεντατονική μελωδία,

 

 

Μορφές

Πρωτοπόρος ήταν ο Ντεμπυσσύ και στον τομέα αυτό, προτείνοντας λύσεις στο αδιέξοδο που είχε οδηγήσει η εκτεταμένη διεύρυνση της φόρμας σονάτας στο πλαίσιο του Ρομαντισμού. Από ορισμένα ορχηστρικά και πιανιστικά του έργα μετά το 1890 προκύπτουν μορφολογικοί τύποι που δεν ακολουθούν την φόρμα σονάτας, ούτε μπορούν να ενταχθούν σε κάποια άλλη παραδεδομένη μορφολογική κατηγορία και γι’ αυτό έχουν περιγραφεί από τους μελετητές ως «αναπτυσσόμενες παραλλαγές» (“developing variations”) ή «στροφικές παραλλαγές» (“strophic variations”). Το Πρελούδιο στο απομεσήμερο ενός φαύνου μπορεί να αναφερθεί ως παράδειγμα «στροφικών παραλλαγών», σε αντιστοιχία με τις στροφές ενός ποιήματος, χωρίς να αποκλείονται και άλλες αναλυτικές προσεγγίσεις, που συνδέουν τη μορφή του με τις πρακτικές που ακολουθεί ο Ρίχαρντ Βάγκνερ στις εισαγωγές του. Γεγονός είναι πάντως ότι η εν λόγω φόρμα δεν αποτελεί «θέμα και παραλλαγές», αλλά μάλλον μια προσθετική παραλλαγή συναφών μουσικών ιδεών που «χτίζουν» σταδιακά ένα ατμοσφαιρικό υπόβαθρο και μετασχηματίζονται χωρίς να χάνουν τον χαρακτήρα τους σε νοητά τμήματα-«στροφές». Αντιστοίχως, οι «αναπτυσσόμενες παραλλαγές» μπορεί να είναι η παρουσίαση μια μουσικής ιδέας και η παραλλαγή της, χωρίς να επαναλαμβάνονται τμήματά της, αλλά με την ταυτόχρονη ανάπτυξή της εν είδει συνεχόμενων μετασχηματισμών.
Κάποιοι αναλυτές έχουν επίσης ασχοληθεί και με τη Χρυσή τομή ως ενδεχόμενο μορφολογικό παράγοντα στα σημαντικότερα έργα του Ντεμπυσσύ, συγκεκριμένα ως προς τη χρήση της Χρυσής Τομής και των αριθμών Φιμπονάτσι για τον καθορισμό των σημείων στα οποία συμβαίνουν σημαντικά μουσικά γεγονότα ή κορυφώσεις σε σχέση με τη συνολική διάρκεια του έργου. Παρόλ’ αυτά, δεν μπορεί να αποδειχθεί αν η χρήση της Χρυσής Τομής ήταν υπολογισμένη από τον Ντεμπυσσύ ή αν ήταν απλώς ενστικτώδης εκδήλωση της συνθετικής του ικανότητας[10].

Ενορχήστρωση

Οι καινοτομίες στην ενορχήστρωση ήταν αυτές που συνέβαλλαν αποφασιστικά στο να συνδεθεί το όνομα του Ντεμπυσσύ, αλλά και του γνωστού για τις ενορχηστρωτικές του ικανότητες Ραβέλ, με το κίνημα του ιμπρεσιονισμού. Μερικές από αυτές ήταν η ανάδειξη νέων οργάνων και ηχοχρωμάτων στην ορχήστρα, η προτίμηση σε όργανα που μπορούν να αποδώσουν «αέρινα» ηχοχρώματα, όπως η άρπα και το φλάουτο, καθώς και η χρήση ειδικών «κολοριστικών εφέ», όπως ήταν η συχνή χρήση σουρντίντας (σιγαστήρα) στα έγχορδα. Επίσης, η υποδιαίρεση των σωμάτων των οργάνων της ορχήστρας σε μικρότερες, ανεξάρτητες μελωδικά ομάδες, σε συνδυασμό και με το ιδιαίτερο αρμονικό ύφος, προσδίδει έναν ατμοσφαιρικό χαρακτήρα στον συνολικό ήχο της ορχήστρας. Χαρακτηριστικό γνώρισμα είναι ακόμα ότι δεν υπάρχουν έντονες και απότομες αυξομειώσεις στην δυναμική, κάτι που εξυπηρετεί το νέο ύφος της στατικής αρμονίας που περιγράψαμε παραπάνω.

Ο Ντεμπυσσύ, ο ιμπρεσιονισμός και ο συμβολισμός


Οι ιμπρεσιονιστικοί πίνακες του Κλωντ Μονέ με θέμα τον Καθεδρικό Ναό της Ρουέν έχουν παραλληλιστεί με την το Πρελούδιο αρ. 10 του 1ου βιβλίου La Cathédrale Engloutie Loudspeaker.png
Η μουσική του Ντεμπυσσύ περιγράφηκε ως «ιμπρεσιονιστική» από τους συγχρόνους του, χαρακτηρισμό που ο ίδιος είχε αρνηθεί επίμονα. Ο χαρακτηρισμός αυτός έχει λίγο ως πολύ επικρατήσει σήμερα, υπάρχει όμως ακόμα η συζήτηση για το αν θα πρέπει να χρησιμοποιείται ως περιγραφή μουσικού κινήματος ή απλώς ως χαρακτηρισμός μόνο για κάποια έργα του Ντεμπυσσύ. Γενικά, ως εκφάνσεις του ιμπρεσιονισμού στην μουσική του Ντεμπυσσύ θεωρούνται οι τονικές ασάφειες και η «θόλωση» της αρμονίας με τη χρήση των κλιμάκων και των συνηχήσεων που περιγράφηκαν παραπάνω, αλλά και οι ηχητικές «σκιάσεις» που προκαλούνται από τις ενορχηστρωτικούς και εκφραστικούς χειρισμούς.
Όσοι υποστηρίζουν τον χαρακτηρισμό του «ιμπρεσιονιστή» για τον Ντεμπυσσύ, προβάλλουν επιπλέον το επιχείρημα ότι στόχος της μουσικής του είναι να προκαλέσει συνειρμικές «εντυπώσεις και ειδικούς φωτισμούς», σύμφωνα με τα λεγόμενα του ίδιου του Ντεμπυσσύ[11], αποδίδοντας περισσότερο μια περιρρέουσα ατμόσφαιρα, παρά συγκεκριμένα συναισθήματα, ιδέες ή κάποια άλλο εξωμουσικό περιεχόμενο. Αυτό είναι που διαφοροποιεί επίσης τη μουσική του από την προγραμματική μουσική ρομαντικών συνθετών όπως ο Μπερλιόζ και ο Λιστ, αλλά και από τα εξπρεσιονιστικά έργα συνθετών όπως ο Ρίχαρντ Στράους και ο Άρνολντ Σαίνμπεργκ. Η χρήση τίτλων στα έργα του Ντεμπυσσύ, αν και είχε οδηγήσει πολλούς μουσικοκριτικούς να ονομάσουν τα ορχηστρικά του έργα «συμφωνικά ποιήματα», δεν είχε ως κύριο στόχο να εκφράσει κάποιο πρόγραμμα ή κάποια εξωμουσική ιδέα. Ενδεικτική είναι η τοποθέτηση τίτλων τέλους με αποσιωπητικά στα Πρελούδια, αντί αρχικών τίτλων, κάτι που υποδεικνύει έμμεσα ότι στόχος του δεν ήταν να εκφράσει μια κατάσταση που αντιστοιχεί στον τίτλο, αλλά μία απροσδιόριστη εντύπωση που υπονοείται από αυτόν.
Άλλοι προτιμούν τη σύνδεση της μουσικής του Ντεμπυσσύ με το κίνημα του γαλλικού συμβολισμού, θεωρώντας έναν τέτοιο παραλληλισμό περισσότερο βάσιμο, δεδομένου ότι και ο ίδιος ο Ντεμπυσσύ ανήκε στον κύκλο του Μαλαρμέ, εμπνεύστηκε από τον γαλλικό συμβολισμό και μελοποίησε πολλά ποιήματα συμβολιστών ποιητών, από τον Μπωντλαίρ μέχρι τον Βερλαίν. Η έμπνευση του Ντεμπυσσύ από το ποίημα Το απομεσήμερο ενός φαύνου του Μαλαρμέ και η προσθήκη της λέξης «Πρελούδιο» στον τίτλο του αντίστοιχου ορχηστρικού του έργο, φανερώνει αυτήν ακριβώς την έμφαση στο φαντασιακό και ονειρικό στοιχείο του συμβολισμού, καθώς και τη διαφοροποίηση από την προγραμματική μουσική που αναφέρθηκε παραπάνω. Χαρακτηρισικό δείγμα συμμετοχής του Ντεμπυσσύ στο κίνημα του συμβολισμού θεωρείται επίσης η μοναδική ολοκληρωμένη του όπερα («λυρικό δράμα») Πελλέας και Μελισσάνθη, βασισμένη στο το ομώνυμο θεατρικό έργο του Μωρίς Μαίτερλινκ

Προσωπική ζωή και τελευταία χρόνια

Η ενήλικη προσωπική ζωή του Ντεμπυσσύ ήταν ταραχώδης και η διαλεύκανση κάποιων συγχύσεων δεν είναι καθόλου εύκολη δουλειά για τους βιογράφους του. Έχοντας προηγηθεί μία θυελλώδης σχέση με την Γκαμπριέλ Ντυπόν, το 1899 παντρεύεται την Ροζαλί Τεξιέ. Τέσσερα χρόνια αργότερα γνωρίζει την Έμα Μπαρνάκ, ερωμένη του συνθέτη Γκαμπριέλ Φωρέ, και συνάπτει μαζί της σχέσεις, οδηγούμενος σε ρήξη με την σύζυγό του. Αποτέλεσμα της ρήξης αυτής ήταν μια απόπειρα αυτοκτονίας της τελευταίας[12]. Ο Ντεμπυσσύ είχε ήδη αποκτήσει αρκετή φήμη και το γεγονός αυτό προκάλεσε σκάνδαλο, ενώ ακόμα και οι στενοί του φίλοι τον κατέκριναν για την συμπεριφορά του. Παρόλ’ αυτά, πήρε διαζύγιο και το 1908 παντρεύτηκε την Έμα Μπαρντάκ, με την οποία είχε ήδη αποκτήσει μία κόρη (το 1905), την Κλωντ-Έμα Ντεμπυσσύ. Στην κόρη του είναι αφιερωμένη και η γνωστή σουίτα για πιάνο Children’s Corner.
Το 1909 μαθαίνει ότι έχει καρκίνο και ακολουθεί διάφορες θεραπείες που δεν έχουν αποτελέσματα, ενώ του χορηγείται συστηματικά μορφίνη για να υπομένει τον πόνο. Στα χρόνια που ακολουθούν συνεργάζεται με τα ρώσικα μπαλέτα του μαικήνα Ντιαγκίλεφ και ο Βάσλαβ Νιζίνσκι αναλαμβάνει να χορογραφήσει κάποια έργα του, ανάμεσα στα οποία και το Πρελούδιο στο απομεσήμερο ενός φαύνου. Για τον Ντιαγκίλεφ γράφει το 1915 και το μπαλέτο Jeux (Παιχνίδια), ένα από τα σημαντικότερα και πιο πρωτοποριακά έργα των τελευταίων του χρόνων.
Την ίδια χρονιά χειρουργείται αλλά δεν υπάρχει κάποιο θετικό αποτέλεσμα. Το 1917 εμφανίζεται για τελευταία φορά σε συναυλία και την επόμενη χρονιά, στις 25 Μαρτίου, υποκύπτει στην αρρώστια του, σε ηλικία 55 χρόνων. Η κηδεία του έγινε σε ζοφερό κλίμα λόγω του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου που μαινόταν ακόμα στην Ευρώπη και εν μέσω βομβαρδισμών του Παρισιού από τους Γερμανούς. Ένα χρόνο αργότερα, πέθανε και η κόρη του από διφθερίτιδα, σε ηλικία 14 ετών. Ο τάφος του βρίσκεται στο νεκροταφείο του Passy στο Παρίσι ([5]).